“Alles wat jou weghoudt bij de vrede en vreugde in jezelf, noem ik trauma”
- Janneke Tiemissen
In mijn leven heb ik behoorlijk wat traumatische ervaringen meegemaakt. Dat begon in mijn vroege jeugd, toen ik opgroeide met huiselijk geweld en slachtoffer werd van pesten op school. Later wanneer ik regelmatig te maken kreeg met seksuele intimidatie en geslachtsdiscriminatie tijdens mijn diensttijd bij de Landmacht.
Het klinkt je misschien raar in de oren, maar o wat ben ik nu dankbaar voor deze uitdagende en pijnlijke ervaringen. Anders zou ik nooit de persoon zijn die ik nu ben. Zou ik niet op zoek zijn gegaan naar wat mij zielsgelukkig maakt en zou ik niet weten waar het leven voor mij om draait, namelijk: oprechte verbindingen aangaan, intens genieten van kleine en grote dingen en me vrij voelen om in vertrouwen en al spelend te ontdekken wat het leven nog allemaal voor mij in petto heeft! Iedere dag sta ik op met een glimlach. Dankbaar voor weer een dag.
Bovendien, als ik deze pijnlijke situaties niet had gekend, zou ik anderen niet zo goed kunnen begeleiden in hun traumastuk. Want ik ben ervan overtuigd dat ik juist door mijn eigen ervaring – en niet vanuit een studieboek of DSM label- iemand echt kan zien, horen en begrijpen. Zonder oordeel en met veel compassie.
Wat is trauma?
Trauma wordt doorgaans geassocieerd met heftige gebeurtenissen als: mishandeling, zware ongelukken, schokkende beelden, of misbruik. Maar trauma kan ook ontstaan wanneer je langdurig in een vervelende situatie verkeerd waarin je continu alert moet zijn en dus onder lichte stress staat.
Zo’n periode kan hetzelfde of nog zwaardere gevolgen hebben als één schokkende gebeurtenis. Denk bijvoorbeeld aan stelselmatige verwaarlozing van een kind door (emotioneel) afwezige ouder(s), de druk en verantwoordelijkheid dragen als mantelzorger, mogelijke dreiging op een militaire uitzending, langdurig met tegenzin je werk doen of in een ongelukkige relatie zitten.
Door onverwerkt trauma moet je overleven
Hoe dan ook, trauma zorgt ervoor dat jij gaat overleven in plaats van leven. Door te vechten- vluchten - bevriezen of pleasen bescherm jij je kwetsbare delen. Overleven voelt zeer onrustig en gespannen aan in je hoofd en lijf. Maar als je gewoon kan leven, voel je voornamelijk innerlijke rust en vreugde.
Je hoeft je niet continu fantastisch of euforisch te voelen. Nee. Dat is een illusie en ook niet het nastreven waard. Het is normaal om je zo af en toe belabberd of rot te voelen. En helemaal fijn als je dit jezelf ook kan toestaan om te voelen. Maar als je nog trauma in je hebt is ontspanning en vreugde ver te zoeken. Als je dit bij jezelf herkent, dan is het goed om te weten dat je ál het trauma kan helen.
En ik geef je graag 3 waardevolle tips om je hierbij op weg te helpen 😊
Tip 1) Richt je liefdevolle aandacht naar binnen
Misschien ben je je al bewust dat jouw pijn wegdrukken, afleiding zoeken in je werk, drank of drugs. Malen over wat je anders had kunnen doen. Rancune koesteren tegen de daders, of er alleen maar over praten jou niet helpt. Het zijn allemaal manieren die niet effectief zijn om trauma daadwerkelijk op te lossen. Begrijp me niet verkeerd, we vluchten in meer of mindere mate allemaal. Want als we alles in een keer zouden moeten verwerken en voelen, dan word je gek! Dus deze vluchtroutes om even weg te kunnen zijn bij de pijn is oké. Mits je jezelf er niet in verliest natuurlijk.
Wat dan wel? Trauma helen kan maar op één manier. In plaats van de oplossing voor je pijn buiten jezelf te zoeken, heb je jouw aandacht naar binnen te richten en je pijnen en vastzittende emoties (onder begeleiding) te gaan doorvoelen in je fysieke lijf.
Tip 2) Doorvoelen en zorgdragen voor je emoties
Het doorvoelen van emoties is gemakkelijker en simpeler dan je denkt. Ik kom zoveel mensen tegen in mijn praktijk die het zo complex maken. Ze geloven dat ze er hard voor moeten werken om het trauma op te lossen. En dat is niet waar! Ook hoeft je helemaal niet terug te duiken in de traumatische gebeurtenis om te helen. Sterker nog. Dat werkt juist averechts!!
Het énige wat nodig is, is jezelf toe te staan om het willen begrijpen los te laten, jezelf toe te staan te mogen ontspannen en vervolgens de beweging te volgen van het gevoel (komt vaak in golven) dat in het NU bij je is. Een beweging kan zijn dat je expressie geeft aan je emotie door te huilen, schreeuwen, zingen, schrijven of wat voor jou past. Steeds weer en net zolang je voelt dat er plaats is voor rust en ruimte in jezelf.
Tip 3) Richt je op het (her)ontdekken van je verlangens en vreugde
Trauma gedijt goed op negativiteit. Het is een voedingsbodem om te blijven bestaan. Als je bij jezelf ziet dat je veel negatieve gedachten hebt is het de moeite waard om te kijken naar de onderliggende overtuigingen die je over jezelf hebt. De meest beperkende overtuiging om niet van trauma te kunnen herstellen zijn:
Ik ben niet goed genoeg en daarom lukt het me toch nooit om…te veranderen
Ik ben het niet waard om…gelukkig te zijn, liefde te ontvangen, veel geld te hebben etc.
Ik noem dit ook wel faal- of straalangst. Vanuit die plek ben je zo gewend geraakt om het negatieve aandacht te geven. Je richt je continu op dat wat je NIET wilt. En de wet van aantrekkingskracht leert ons dat dit – wat je niet meer wilt- dan juist op je pad komt! Oeps…
Ga jezelf daarom trainen in het meer focussen op wat je WEL wilt, zodat je onbewuste voor je aan de slag kan gaan om je diepste verlangens te manifesteren en realiseren. Ennuh…doe dit niet in je hoofd, maar visualiseer het door het op te schijven, uit te beelden in een dans of vechtkunst of maak eens een moodboard.
Heb jij nog last van onopgelost trauma? En wil je graag hulp van mij bij het snel en veilig helen hiervan? Neem dan gerust contact op voor een kennismaking met mijn en meer persoonlijke tips. Lieve groet,
Janneke Tiemissen
